Groen: “Met nieuwe afstandsregels komen er geen windmolens meer in Vlaanderen”

Samenvatting

Minister Jo Brouns (CD&V) voerde voor windmolens boven 200 m in dat de afstand tot bewoning driemaal de tiphoogte moet bedragen (minimaal 750 m bij een 250 m-turbine) :contentReference[oaicite:0]{index=0}. Mieke Schauvliege van Groen beweert dat dit betekent dat er “geen windmolens meer” in Vlaanderen gebouwd kunnen worden. Hoewel de regeling nieuwe vergunningen in woongebieden vrijwel onmogelijk maakt, wijzen provinciale windplannen en Vlaamse overzichtskaarten op nog beschikbare clustergebieden, industrieterreinen en kanaalzones die binnen de nieuwe normen liggen. Kleine en middelgrote turbines vallen bovendien buiten deze eis.

De Bewering

“Met de nieuwe afstandsregels komen er geen windmolens meer in Vlaanderen.”
– Mieke Schauvliege (Groen), 5 mei 2025

Schauvliege stelt dat de driemaal-tiphoogte-eis en de strengere MER-verplichtingen het vrijwel onmogelijk maken geschikte locaties te vinden.

De Feiten

1. Afstandsregel driemaal tiphoogte
   Voor windmolens hoger dan 200 m moet de afstand tot de eerste bewoning minstens drie keer de tiphoogte bedragen – 600 m voor 200 m-turbines, 750 m voor 250 m‑turbines.

2. Provinciale windplannen en clustergebieden
   Windplan 2025 en provinciale visienota’s identificeren clustergebieden (bijv. langs kanalen, autosnelwegen en industrieterreinen) waar turbines kunnen komen zonder bewoning binnen de vereiste afstand.

3. Vlaamse overzichtskaarten
   De Omgeving-overzichtspagina toont nog open gebieden geschikt voor windparken die voldoen aan de nieuwe afstandsnormen, inclusief polder- en havenzones.

4. Kleinschalige turbines
   De nieuwe regels gelden voor grote turbines (>200 m). Voor kleinere modellen blijft de MER-drempel en ruimtelijke ordening leidend, waardoor kleinschalige projecten mogelijk blijven.

Analyse

De afstandsregels beperken grootschalige windprojecten nabij woonkernen sterk, maar sluiten niet alle locaties uit. Provinciale windplannen bevatten expliciete aanwijzingsgebieden in industrie‑ en clusterzones die wél ruim voldoen aan de nieuwe norm. Bovendien vallen tal van turbines onder de kleinere categorieën niet onder de driemaal‑tiphoogte-eis.

Conclusie

De bewering is grotendeels onwaar. De regels bemoeilijken veel vergunningen, maar maken de bouw van windmolens in Vlaanderen niet volledig onmogelijk; er blijven aangewezen gebieden en kleinschalige mogelijkheden.